Fotoğrafım
Istanbul, Türkiye
Bir ben kaldım ortada Bende ben kalmadı dünyada.

30 Temmuz 2010 Cuma

Raylar

Bir Zamanlar Raylarda Yürüyordum
Bitmeyeceğini Bile Bile
Şehirler Gectik bu raylarda
Gölleri,Denizleri.Aştık birlikde
Hersey Güzeldi rotamızda dimdik ileri dogru du

Bir Gun Yol Gösderıcım olan pusulamız kırıldı
Hangi Yöne Gideceğimizi Bilemedik
Ve Karar Verdın Ayrı Yollara ayrılalım diye..
Bende bütün içtemliğimle Olur dedim
Sen bana ilerdeki rayın sonunu görebiliyordun

Bana ucuruma dogru gittiğimi söylemedin
Tam düsecekdım gördüm ucsuz bucaksız bır sonsuzluk
Beni beklediğini korktum oraya düşersem elimden tutmayacanığı biliyordum
Ve geri gitmeye karar verdim
Düşüne düşüne gidiyorum bütün yalnızlığımı alıp

Ama hala bir umudum var
Her zaman da olacak senin dönmeni bekleyeceğim
Cok zor geçiyor bu yolculuk
Çiviler var raylarda cıplak ayaklarıma batıyor
Çok acı çekiyorum...

Yollumuzun sonunda buluşmak ümidiyle
Görüşürüz ey sevgili…

Yunus Keleş


Rails.......

Rail was walking in a time
I know I will not Bite
Cities were late in the rail
Lakes, passed with a sea
Everything was good about oneself forward route

A Day with my guide, our compass is broken
We did not know what direction we will go to
And let's leave that decided to separate the way ..
I said all right with my sincerity
You see the end of my future rail

Tell me go right to the gap
I was going to fall on full bır vast eternity
Wait for me there was fear that fall from my hand keep knew il
And I decided to go back
Think I am going to think to get all my loneliness

But there is still a hope
Each time you will also be waiting to return
Very difficult this journey is taking place
Nails have sunk to my feet are naked in rail
I suffered a great deal ...

In the hope of the end of our way to meet
Bye hey darling ...


Yunus Keleş

Hiç yorum yok: