Hiç aşık olamayanlar aşık olabilenlere göre bir çok şeyi eksik yaşarlar. Ama bence en dokunaklısı , hayatı algılama biçiminin değişebileceği gerçeğini fark etmeden yaşayıp gitmeleridir.
Öncelikler sıralamasının alt üst olabileceğini hiç bilememek bir eksikliktir.
Dehşetli bir korkuyu ve dehşetli bir korkusuzluğu yan yana hiç yaşamamış olmak da öyledir ama , ölümün bile korkutucu olmayabileceği gerçeğini farkına varamamak,
asıl o , epeyce yoksullaştırır hayatı... Aslında aşık olamayanların "eksik yaşama " listesi hayli zengindir ama benim en fazla ilgimi çeken, "bekleme"nin onların hayatında bütünüyle farklı bir anlam taşımasıdır. Hiç aşık olmamış biri, "beklemek" nedir bilmez çünkü !
Kaygı içinde beklemenin büyüsünü hiç tatmamıştır en küçük bir gecikmenin yaratabileceği iç fırtınaların gücünden habersizdir ve yaklaşmakta olan kederleri hissederek birgün ama büyülenmiş gibi kıpırdamadan beklememiştir hiç...
Bütün ihtimalleri abartarak beklemenin yarattığı duygu karmaşasını da bilemez tabii...
En sözüne sadık, en dakik aşığı bile beklerken nasıl endişe duyabileceğini, bekleyişin arkasındaki sonsuz haz ihtimalini, korkuların, umut ve umutsuzlukların saklı olmasının ne demek olduğunu hiç anlayamaz, aşık olmayanlar, ama aşık olanlar bekler...
Ve beklerken oda beklemeyen insanları anlamaz hiç... Tıpkı beklemeyenleri onun gerginliğini anlamadıkları gibi aşık olan için beklemek onun gerçeğidir, bekleyişinin dışındaki herşey onun gerçeğiyle çelişir. Çevresi ile ilişkisi kesilir, sesler usulca uzaklaşmaya başlar, bekleyişi ile arasına girebilecek herşeyden kaçınır.
Bekleyişinin tadını çıkarabilmek için dış dünya ile bütün ilişkisini koparır. Peki hangisi daha çekici gelir size? Bekleme böyle kaygılı ve ağır yaşansa bile, ardından, bütün düğümleri çözebilecek tutkulu bir beden tarafından kurtarılma ihtimalimi daha çekici,
yoksa, hayatın bu cömert bağışını ret ederek aşksız ama kaygısız beklemesiz yaşamak mı ? Hiç aşık olmamak; hiç beklememek,hiç aşk acısı çekmemek demek.
Yunus Keleş
Missing Lifes
Never fall in love in love, not missing a lot by experience. But I think the most poignant, real-life sense of the format may change without notice does go live.
Priorities may be no top-ranking even lower is not a flaw.
And a terrifying fear of a fearful temerity not to be living side by side, it is nothing but the fact of death may not even realize that there is scary fall,
actually it makes life quite poor ... In fact, love can not be "missing experience" list is quite rich, but I am most interested me, the "standby" in the lives of all of them is carrying a different meaning. Have you ever been in love with someone, "to wait" does not know what it is!
Never expect to taste the growing concerns not the slightest delay could create a storm of internal power, and unaware of the upcoming day to feel grief, but did not expect growth to be steady as ever ...
By exaggerating the chances of creating the feeling of waiting for all the mess that is not even sure ...
True to the promise, even the most rigorous in love while waiting to hear how the concerns, expectations on the back of the "infinite pleasure, of fear, hope and despair of the reserve means that what ever can not understand, do not fall in love, but love those who wait ...
People do not understand the waiting room and do not expect any ... Just do not understand the tensions, such as his love do not expect that to wait for is the truth, waiting outside the contradiction with the realities of everything that is. Cut off relations with the environment, sounds begin to quietly away, and avoid anything that may enter with the wait.
To be able to enjoy the suspense all the relationship with the outside world is cut. So which is more attractive to you? And heavy, even in standby so worried, then, that could solve all the nodes to be rescued by a body about my probably more attractive,
or, life without love, but the rejection of this generous donation waiting freewheeling live without you? No not in love, no not expect, I mean love not suffered.
Yunus Keleş
Blue ...
